- Messages
- 276
- Reaction score
- 236
- Points
- 43
இதழ் - 28
ஆங்காங்கே மெல்லிய மஞ்சள் விளக்கொலி மிளிர்ந்து கொண்டு இருந்த அந்த ரம்யாமான இரவு வேளையில், திருமண வேலைகளை முடித்து விட்டு, நேரம் கடந்து அவரவர் அறைக்கு சென்று அசதியில் படுத்தவுடன் உறங்கிப் போக,
ஒரு ஜீவன் மட்டும் உறக்கமில்லாமல், வானத்தில் ஜொலிக்கும் நிலவுக்கே போட்டி போடும் விதமாக, மனதில் பல குழப்பங்களுடன் மொட்டை மாடியின் திட்டில் அமர்ந்து, தன் கழுத்தில் உள்ள சங்கிலியில் முருகர் டாலரை தூக்கி பிடித்து, அதனுடன் வாக்கு வாதத்தில் ஈடு பட்டுக் கொண்டு இருந்தது.
“என்ன முருகா நா இம்புட்டுதூரம் கேக்குறேன். அப்படியே ஒண்ணுமே தெரியாத மாறி அமைதியா நிக்கிற. சொல்லு என் குழப்பதுக்கு எனக்கு இப்பவே ஒரு தீர்வு வேணும். இல்லைன்னு வையி உனக்கு நான் பொங்கல் பண்ணி படையல் போட மாட்டேன் ஆமா.." என்ற மகி, முருகனிடன் சண்டையிட,
அவளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் பாவம் அந்த முருகனே முழி பிதுங்கி போனார் என்றால் ஆச்சிரியம் ஒன்னும் இல்லை.
பின்ன இரண்டு மணி நேரமாக, தேஞ்சி போன ரெகார்ட் மாதிரி பேசியதையே பேசி பேசி அவரை போட்டு படாதபாடு படுத்திக் கொண்டு இருக்கிறாளே!
“இப்ப நீ பதில் சொல்ல போறியா இல்லையா முருகா..” அங்கு யாரும் இல்லை என்ற தைரியத்தில் அவள் சத்தமாக கத்திக்கொண்டு இருக்க,
"உனக்கான பதில் என்கிட்ட இருக்கும் போது, அந்த முருகன் எப்படி ஏஞ்சல் என்னை மீறி உனக்கு பதில் சொல்லுவாரு?" என்ற கம்பிரமான குரலில் கேட்டுக் கொண்டே ஸ்டைலாக சிகரெட்டை புகைத்தபடி நடந்து வந்தான் அர்ஜூன்.
அவனை இந்நேரத்தில் அதுவும் கையில் சிகரெட்டுடன் இங்கு எதிர் பார்க்காதவள், அவளையும் மீறி அவன் நடந்து வரும் அழகை சில நொடிகள் ரசித்து பார்த்து, பின் உடனே சுதாரித்து அவனையும் அவன் கையில் இருந்த சிகரெட்டையும் முறைத்து விட்டு, அங்கிருந்து முன் நடந்தாள் மகி.
அவள் எண்ணம் புரிந்தவன், புகைந்து கொண்டு இருந்த சிகரெட் துண்டை கீழே போட்டு காலால் நசுக்கி, பட்டென இரண்டு அடி முன்னால் நடந்து சென்ற மகியின் கை பிடித்து இழுக்க, அவன் இழுத்த வேகத்தில், பெண்ணவளின் மொத்த மென்பஞ்சி பூ உடலும் ஆணவனின் முரட்டு தேகத்தில் முட்டி மோதி உரசி நின்றது.
தண்டவாளத்தில் வேகமாக செல்லும் ரயில் தடக் தடக் எனும் சத்தம் போட்டு ஓடுவதை போல, பாவையின் இதயமும் ஆணவனின் ஸ்பரிசத்தில் வேகமாக அடித்துக் கொண்டு இமைகள் படபடக்க நிமிர்ந்து அவன் முகம் கண்டாள்.
இதற்க்காகவே காத்திருந்தவன் போல குறும்பாக இரு புருவம் உயர்த்தி, அவளை பார்த்து கண்ணடிக்க, இத்தனை நேரம் முறைப்பாக இருந்தவள் அர்ஜூன் கண்ணடித்ததும் தானாக அவள் முகத்தில் வெட்கப்பூ சூடிக் கொள்ள, அதை அவனிடம் மறைக்க முடியாமல் தோற்றவளின் பார்வை அலைமோதியது.
"என்ன அத்தான் பண்றீங்க விடுங்க யாராவது பாத்தா என்ன நினைப்பாங்க...?" என்று அவளுக்கே கேட்காத மெல்லிய குரலில் அவனிடம் இருந்து விலக முயற்சித்து நெளிந்தவளை, தன்னோடு இறுக்கி,
"என்ன ஏஞ்சல் நினைப்பாங்க?" ரமமியமாக இருளின் தனிமையில், ஏகாந்த நடு ஜாம குளிர் காற்றைய்யும் மீறி அவளவனின் வெட்பம் படிந்த உஷ்னமான மூச்சுக் காற்று, பெண்ணவளின் செவியில் பட்டு, கழுத்தில் உரச, அதில் மங்கையின் உடலோ குளிர் சாதன பெட்டில் வைத்தத்தை போல சில்லிட்டு, மேனி சிலிர்த்து உறைந்தது.
மகி கையை பிடித்து இழுத்தவுடன், ஆடவனின் கை எப்போதோ பாவையின் தாவணி நலுங்கிய பால்வண்ண மெல்லிடையில் தடம் புரண்டு, அவள் இடையை எப்போதும் குத்தகைக்கு எடுத்து இருக்கும், அவளின் இடை சங்கிலியையும் சேர்த்தே தனதாக்கி இருந்தவனின் கைகள், அவளின் உடல் மொழியை நன்கு அறிந்து கொண்டது.
அதில் குதூகலமாக அவளை தன்னுடன் இன்னும் சேர்த்து இறுக்கிக் கொண்டவன், மீண்டும் மகி காதருகில் குனிந்து ஆடவனின் எச்சில் படிந்த ஈர இதழ்களை, அவள் காது நுனியில் உரசியபடி,
"என்ன ஏஞ்சல் நா கேட்டதுக்கு பதிலே இல்ல.." ஹஸ்கி குரலில், காதில் இருந்து அவள் கழுத்து வளைவு வரை எச்சில் படிந்த ஈர இதழ்களால் ஊர்வலம் வந்தான்.
அர்ஜூனின் திண்ணிய மார்பின் மேல், அவன் இழுத்த வேகத்தில் அவளின் இரு மெல்லிய கரங்களை வைத்து இருந்தவள், குளுமையான தென்றல் காற்று வீசியதில், ஆடவனின் இதழ் ஊர்வலம் நடத்திய இடமெல்லாம் சில்லிட்டு பெண்ணவளை கூசச் செய்ய,
அவன் செய்யும் செயலில், அவன் உடற்பயிற்சி செய்து செதுக்கி வைத்து இருக்கும் ஆடவனின் கட்டுடலை இறுக்கிப் பிடித்து இருந்த சட்டையை மேலும் மகியின் இரு கரங்களும் பிடித்துக் கொண்டது.
அவன் மார்பின் மேல் தலை வைத்து சாய்ந்தவளின் சூடான கண்ணீர், அவன் அணிந்து இருந்த சட்டையை தாண்டி ஆணவனின் முரட்டு தேகத்தை நனைக்க,
அது அவன் தேகத்தை அடையும் போது சூடு தணிந்து, சில்லென ஆகிய அந்த உணர்வில், அவள் அழுவது அவனுக்கு நன்றாக உணர்த்தியது.
மகியின் மதி முகத்தை அவன் இரு கரம் கொண்டு தாங்கி நிமிர்த்தி, அவளின் பிறை நெற்றியில் அழுந்த முத்தமிட,
இன்னும் நன்றாக அவன் சட்டையை இறுக பிடித்துக் கொண்டு. "பயமா இருக்கு அத்தான்" என்றவளின் கண்ணீர் மேலும் பெருக்கெடுத்ததில்,
அவள் கண்ணீரை துடைத்து விட்டான் அர்ஜுன்.
"இங்க பாரு ஏஞ்சல், உனக்கு தேவையான பதிலை எல்லாம் நான் முன்னாடியே சொல்லிட்டேன். சும்மா சும்மா உனக்கு என்னால சொல்லி புரிய வைக்க முடியாது டி. நான் சொன்னது சொன்னது தான். அதை யார் நினைச்சாலும் மாத்த முடியாது. இனிமே பயம் அது இதுன்னு சொன்ன நான் மனுஷனா இருக்கமாட்டேன் டி.." என்றவனின் கோவம் கலந்த சீற்றமான குரலில் மகியின் இதயம் ஒரு நிமிடம் நின்று துடித்தது.
எதுவும் பேசாமல், பாவமாக அவன் முகத்தையே பார்க்க, அதில் சற்று ஆசுவாசம் அடைந்தவன் அவள் முகத்தை குறும்பாக பார்த்து, "ஆமா ஏஞ்சல், நான் வரும் போது நீ முருகன்கிட்ட ஒன்னு கேட்டு சண்ட போட்டுட்டு இருந்தியே, அதுக்கு பதில் நா சொல்லவா?" அர்ஜூன் அவள் கன்னம் பற்றி கேட்ட குறும்பில் அழுகை நின்று, காலையில் அவன் செய்த லீலைகள் நியாபகம் வந்து, உடல் கூசி வெட்கம் கொண்டவள்,
"வேண்டாம்.." என்பது போல இடவலமாக மெல்ல தலையாட்டினாள்.
அவள் செய்கையில் தானும் சிரித்தவன், அவள் நெற்றியோடு நெற்றி முட்டி, அவள் கண் பார்த்து "ஏன் ஏஞ்சல்?" அவள் வாயில் இருந்து அதற்கான பதிலை எதிர்பார்த்து ஆவலாக கேட்டான்.
அர்ஜுன் அப்படி கேட்டதும் அவள் முகம் சிவந்து போக, அதை கண்டவன் அவள் முகத்தை உயர்த்தி அவன் முகம் காண செய்து, "ம்ம் பதில் சொல்லு ஏஞ்சல்.." என்றான் வெட்கம் கொண்ட அவள் முகத்தை ரசித்தபடி.
"ஏன்னா, என் குழப்பத்துக்கான பதில், நீங்கதே அத்தான். எனக்கு இதுவரை இருந்த குழப்பம் மனக்கவலை எல்லாம் தீர்ந்து போச்சி" என்றவளின் பேச்சில் நிம்மதியுற்றவனாக,
"அப்படியா ஏஞ்சல்?" என கேட்டுக்கொண்டே இரவின் குளிரை தாங்காது துடித்துக் கொண்டு இருந்த, அவளின் தேன் இதழ்களை நோக்கி குனிய, அவன் அடுத்து என்ன செய்ய போகிறான் என்று புரிந்து கொண்ட மகி, சட்டென அவளிடமிருந்து அவனை தள்ளி விட்டாள்.
"இங்க பாருங்க அத்தான், நா உங்களுக்கு என் விருப்பத்த சொல்லிட்டேன்னு, அதையே பிடிச்சிக்கிட்டு என்கிட்ட இப்படில்லா அத்து மீறி நடந்துக்காதீய.." கோவமாக விரல் நீட்டி எச்சரித்த மகி,அங்கு நிற்காமல் தன் பாவாடையை தூக்கி பிடித்துக் கொண்டு கொலுசொலி அதிர ஓடி இருந்தாள்.
மகி அப்படி பேசியது அர்ஜூன்கு வெறியாகி கோவத்தை கிளப்பி இருக்க, அவள் சென்ற திசையை பார்த்தபடி, கைகளை முறுக்கி அங்கிருந்த சிமண்ட் திட்டில் ஓங்கி குத்தியவன் "போடி போ எல்லாம் திமிரு. எப்பவும் இந்த அர்ஜூனா உன்னை தேடி வரமாட்டேன்னு உனக்கு நல்லாவே தெரிஞ்சும், இப்படி பேசிட்டு போறேல்ல. திரும்பவும் நீயா என்னை தேடி வருவடி. வர வைப்பேன் ஏஞ்சல்.." என்றவனின் குரல் வானம் அதிர செய்ய, ரத்தம் சொட்டும் கையோடு கோவமாக அவனறைக்கு சென்றான்.
மீனாட்சி அறையில், மகியை தூக்கி வந்து பெட்டில் கிடத்திய அர்ஜூன், அவளின் பளிங்கு முகத்தை ரசனையாக பார்த்துக் கொண்டே கழுத்து வரை போர்த்தி விட்டவன், மகி என்னதென்று யோசிக்கும் முன்னவே, அர்ஜூன் அவள் போர்வைக்குள் உள் புகுந்தும் விட்டான்.
அவளை பார்த்துக்கொண்டே மகி மார்பு வரை கட்டி இருந்த ஈரப் பாவாடையை அவள் எதிர்பாரா நேரம் கீழிருந்து இடுப்புக்கு மேல் அர்ஜூன் தூக்கி இருக்க, முற்றிலுமாக அவன் செயலில் அதிர்ந்து போன மகி, அப்படியே அதிர்ச்சியில் கற் சிலையாகி போனாள்.
அவளின் இந்த அதிர்ச்சி முகத்தை கண்டு உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டவன், அவள் இப்போது போர்வைக்குள் என்ன நிலையில் இருப்பாள் என அவன் மனக்கண்ணில் காட்சியளிக்க, அதில் அவன் உடல் மொத்தமும் பாவையின் அருகாமையில் சூடேரி, கண்களை மூடி கிளர்ந்து எழும் தன் உணர்வுகளை கட்டுக்குள் கொண்டு வர படாத பாடு பட்டான்.
மீண்டும் கண்களை திறந்து பார்க்க, இன்னுமும் மகி அதிர்ச்சியில் இருந்து வெளிவராது இருக்க, இந்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக் கொண்டவன், மீனாட்சி எப்போதும் மூட்டு வலிக்காக உபயோகப்படுத்தும் தைலத்தில் இருந்து கையில் சிக்கிய ஒரு வலி நிவாரணியை எடுத்த அர்ஜுன், பெண்ணவளின் இடையை தாண்டி கையை கொண்டு சென்று அவளின் நடு முதுகுக்கு சற்று கீழ் தைலம் வைத்து மென்மையிலும் மென்மையாக தேய்த்து விட, மூச்சு வாங்கியது அவன் செயலில் மகிக்கு.
முதல் முதலில் ஒரு ஆண்மகன் முன்னால் அதுவும் அவள் மனதுக்கு பிடித்த ஆண் முன்னால், இப்படி ஒரு நிலைமையில் இருப்பதை எண்ணி வெட்கம் கூச்சம் கொண்டாலும், ஆடவனின் சூடான விரல் தீண்டலில் அவளின் பனிக்கட்டி தேகம் தாங்காது நடுங்கிப் போனது.
அவளின் உடல் நடுக்கத்தை உணர்ந்தவன், அவளுடன் இருக்கும் இந்த அருகாமையில் அதற்குமேலும் அவன் உணர்வுகளும் கட்டுக்குள் இல்லாமல் பேயாட்டம் போட, அதில் அவன் உடல் முழுதும் வியர்வையில் நனைய “ஐயோ! ஏஞ்சல் என்னடி செஞ்ச என்னால முடியல.. " பெருமூச்சை ஒன்றை வெளியேற்றி இதற்கு மேல் முடியாது டா சாமி என நினைத்தவன், நன்றாக பரபரவென அவள் முதுகில் தைலத்தை தேய்த்து விட்டு வேகமாக எழுந்து அங்கிருந்து அவன் அறைக்கு சென்று இருந்தான், மகியின் முகத்தை கூட காணாமல்.
அர்ஜூன் அங்கிருந்து சென்றும் கூட, அவன் கொடுத்த அதிர்ச்சி வைத்தியத்தில் இருந்து வெளி வராது அவள் இருக்க,
“ஏய் மகி..” என்ற காட்டு கத்தலில், பேய் அறைந்ததை போல திருதிருவென முழித்துக் கொண்டு அருகில் இருந்த மீனாட்சியை பாவமாக பார்த்தாள்.
“என்ன மகி, நான் வந்து பத்து நிமிஷமா உன்னைய கூப்பிட்டு இருக்கேன். நீ என்னடான்னா குளிச்சிட்டு இப்படி அரையும் குறையுமா வந்து கண்ண தொறந்துட்டே தூக்கிட்டு இருக்க..?” மீனாட்சி கேட்தில் திணறி அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் திருத்திருவென முழித்த மகி,
எல்லாம் இந்த அத்தானால வந்துது. அர்ஜூனை நன்றாக மனதில் வறுத்துக் கொண்டே, பாத்ரூமில் வழுக்கி விழுததாகவும், அதனால் இடுப்பு வலி தாங்க முடியாமல் அப்படியே வந்து படுத்து விட்டதாகவும் பாதி உண்மையும் மீதி பொய்யும் கலந்து சொல்ல, அதில் பதறிய மீனாட்சி, மகி ஆடைகளை அணிந்து கொண்ட பிறகு, அவர் கையால் மீண்டும் ஒரு முறை அவளுக்கு தைலம் தேய்த்துவிட்டு, சுடு நீரில் துணியை நனைத்து ஒத்தடம் கொடுத்து, உறங்க வைத்து விட்டு சென்றார்.
நடு ஜாமத்தில் அவன் செய்த அனைத்தையும் நினைத்து தனியாக சிரித்து வெட்கம் கொண்டவளுக்கு, மனதில் உள்ள குழப்பமும் தீர்ந்தபாடு இல்லாமல் முருகனிடம் வாக்கு வாதம் செய்தது எல்லாம். அதன் பிறகு தான் இத்தனையும் நடந்தது.
அர்ஜூன் மொட்டை மாடிக்கு வரும் முன் “முருகா என் அத்தான எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. ஆனா உனக்குதே தெரியுமே என்னோட நிலைமை இப்ப எப்படி இருக்குன்னு. எனக்கு பயமா இருக்கு முருகா, எங்க பாதிலயே என் அத்தான விட்டு பிரிஞ்சிடுவேனோன்னு. அதனால நீயே எனக்கு பதில் சொல்லு. நான் என் அத்தா கூட கடைசி வர நிம்மதியா சந்தோசமா வாழ முடியுமா..?" என்று தான் முருகனிடம் கேட்டு சண்டை இட்டுக் கொண்டு இருந்தாள்.
இதுக்கான பதிலை அர்ஜூன், மகிக்கு எப்போதோ கொடுத்து இருந்தான். அது என்ன பதில்னு பொறுமையா தான் தெரியும்.
தொடரும்.
ஆங்காங்கே மெல்லிய மஞ்சள் விளக்கொலி மிளிர்ந்து கொண்டு இருந்த அந்த ரம்யாமான இரவு வேளையில், திருமண வேலைகளை முடித்து விட்டு, நேரம் கடந்து அவரவர் அறைக்கு சென்று அசதியில் படுத்தவுடன் உறங்கிப் போக,
ஒரு ஜீவன் மட்டும் உறக்கமில்லாமல், வானத்தில் ஜொலிக்கும் நிலவுக்கே போட்டி போடும் விதமாக, மனதில் பல குழப்பங்களுடன் மொட்டை மாடியின் திட்டில் அமர்ந்து, தன் கழுத்தில் உள்ள சங்கிலியில் முருகர் டாலரை தூக்கி பிடித்து, அதனுடன் வாக்கு வாதத்தில் ஈடு பட்டுக் கொண்டு இருந்தது.
“என்ன முருகா நா இம்புட்டுதூரம் கேக்குறேன். அப்படியே ஒண்ணுமே தெரியாத மாறி அமைதியா நிக்கிற. சொல்லு என் குழப்பதுக்கு எனக்கு இப்பவே ஒரு தீர்வு வேணும். இல்லைன்னு வையி உனக்கு நான் பொங்கல் பண்ணி படையல் போட மாட்டேன் ஆமா.." என்ற மகி, முருகனிடன் சண்டையிட,
அவளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் பாவம் அந்த முருகனே முழி பிதுங்கி போனார் என்றால் ஆச்சிரியம் ஒன்னும் இல்லை.
பின்ன இரண்டு மணி நேரமாக, தேஞ்சி போன ரெகார்ட் மாதிரி பேசியதையே பேசி பேசி அவரை போட்டு படாதபாடு படுத்திக் கொண்டு இருக்கிறாளே!
“இப்ப நீ பதில் சொல்ல போறியா இல்லையா முருகா..” அங்கு யாரும் இல்லை என்ற தைரியத்தில் அவள் சத்தமாக கத்திக்கொண்டு இருக்க,
"உனக்கான பதில் என்கிட்ட இருக்கும் போது, அந்த முருகன் எப்படி ஏஞ்சல் என்னை மீறி உனக்கு பதில் சொல்லுவாரு?" என்ற கம்பிரமான குரலில் கேட்டுக் கொண்டே ஸ்டைலாக சிகரெட்டை புகைத்தபடி நடந்து வந்தான் அர்ஜூன்.
அவனை இந்நேரத்தில் அதுவும் கையில் சிகரெட்டுடன் இங்கு எதிர் பார்க்காதவள், அவளையும் மீறி அவன் நடந்து வரும் அழகை சில நொடிகள் ரசித்து பார்த்து, பின் உடனே சுதாரித்து அவனையும் அவன் கையில் இருந்த சிகரெட்டையும் முறைத்து விட்டு, அங்கிருந்து முன் நடந்தாள் மகி.
அவள் எண்ணம் புரிந்தவன், புகைந்து கொண்டு இருந்த சிகரெட் துண்டை கீழே போட்டு காலால் நசுக்கி, பட்டென இரண்டு அடி முன்னால் நடந்து சென்ற மகியின் கை பிடித்து இழுக்க, அவன் இழுத்த வேகத்தில், பெண்ணவளின் மொத்த மென்பஞ்சி பூ உடலும் ஆணவனின் முரட்டு தேகத்தில் முட்டி மோதி உரசி நின்றது.
தண்டவாளத்தில் வேகமாக செல்லும் ரயில் தடக் தடக் எனும் சத்தம் போட்டு ஓடுவதை போல, பாவையின் இதயமும் ஆணவனின் ஸ்பரிசத்தில் வேகமாக அடித்துக் கொண்டு இமைகள் படபடக்க நிமிர்ந்து அவன் முகம் கண்டாள்.
இதற்க்காகவே காத்திருந்தவன் போல குறும்பாக இரு புருவம் உயர்த்தி, அவளை பார்த்து கண்ணடிக்க, இத்தனை நேரம் முறைப்பாக இருந்தவள் அர்ஜூன் கண்ணடித்ததும் தானாக அவள் முகத்தில் வெட்கப்பூ சூடிக் கொள்ள, அதை அவனிடம் மறைக்க முடியாமல் தோற்றவளின் பார்வை அலைமோதியது.
"என்ன அத்தான் பண்றீங்க விடுங்க யாராவது பாத்தா என்ன நினைப்பாங்க...?" என்று அவளுக்கே கேட்காத மெல்லிய குரலில் அவனிடம் இருந்து விலக முயற்சித்து நெளிந்தவளை, தன்னோடு இறுக்கி,
"என்ன ஏஞ்சல் நினைப்பாங்க?" ரமமியமாக இருளின் தனிமையில், ஏகாந்த நடு ஜாம குளிர் காற்றைய்யும் மீறி அவளவனின் வெட்பம் படிந்த உஷ்னமான மூச்சுக் காற்று, பெண்ணவளின் செவியில் பட்டு, கழுத்தில் உரச, அதில் மங்கையின் உடலோ குளிர் சாதன பெட்டில் வைத்தத்தை போல சில்லிட்டு, மேனி சிலிர்த்து உறைந்தது.
மகி கையை பிடித்து இழுத்தவுடன், ஆடவனின் கை எப்போதோ பாவையின் தாவணி நலுங்கிய பால்வண்ண மெல்லிடையில் தடம் புரண்டு, அவள் இடையை எப்போதும் குத்தகைக்கு எடுத்து இருக்கும், அவளின் இடை சங்கிலியையும் சேர்த்தே தனதாக்கி இருந்தவனின் கைகள், அவளின் உடல் மொழியை நன்கு அறிந்து கொண்டது.
அதில் குதூகலமாக அவளை தன்னுடன் இன்னும் சேர்த்து இறுக்கிக் கொண்டவன், மீண்டும் மகி காதருகில் குனிந்து ஆடவனின் எச்சில் படிந்த ஈர இதழ்களை, அவள் காது நுனியில் உரசியபடி,
"என்ன ஏஞ்சல் நா கேட்டதுக்கு பதிலே இல்ல.." ஹஸ்கி குரலில், காதில் இருந்து அவள் கழுத்து வளைவு வரை எச்சில் படிந்த ஈர இதழ்களால் ஊர்வலம் வந்தான்.
அர்ஜூனின் திண்ணிய மார்பின் மேல், அவன் இழுத்த வேகத்தில் அவளின் இரு மெல்லிய கரங்களை வைத்து இருந்தவள், குளுமையான தென்றல் காற்று வீசியதில், ஆடவனின் இதழ் ஊர்வலம் நடத்திய இடமெல்லாம் சில்லிட்டு பெண்ணவளை கூசச் செய்ய,
அவன் செய்யும் செயலில், அவன் உடற்பயிற்சி செய்து செதுக்கி வைத்து இருக்கும் ஆடவனின் கட்டுடலை இறுக்கிப் பிடித்து இருந்த சட்டையை மேலும் மகியின் இரு கரங்களும் பிடித்துக் கொண்டது.
அவன் மார்பின் மேல் தலை வைத்து சாய்ந்தவளின் சூடான கண்ணீர், அவன் அணிந்து இருந்த சட்டையை தாண்டி ஆணவனின் முரட்டு தேகத்தை நனைக்க,
அது அவன் தேகத்தை அடையும் போது சூடு தணிந்து, சில்லென ஆகிய அந்த உணர்வில், அவள் அழுவது அவனுக்கு நன்றாக உணர்த்தியது.
மகியின் மதி முகத்தை அவன் இரு கரம் கொண்டு தாங்கி நிமிர்த்தி, அவளின் பிறை நெற்றியில் அழுந்த முத்தமிட,
இன்னும் நன்றாக அவன் சட்டையை இறுக பிடித்துக் கொண்டு. "பயமா இருக்கு அத்தான்" என்றவளின் கண்ணீர் மேலும் பெருக்கெடுத்ததில்,
அவள் கண்ணீரை துடைத்து விட்டான் அர்ஜுன்.
"இங்க பாரு ஏஞ்சல், உனக்கு தேவையான பதிலை எல்லாம் நான் முன்னாடியே சொல்லிட்டேன். சும்மா சும்மா உனக்கு என்னால சொல்லி புரிய வைக்க முடியாது டி. நான் சொன்னது சொன்னது தான். அதை யார் நினைச்சாலும் மாத்த முடியாது. இனிமே பயம் அது இதுன்னு சொன்ன நான் மனுஷனா இருக்கமாட்டேன் டி.." என்றவனின் கோவம் கலந்த சீற்றமான குரலில் மகியின் இதயம் ஒரு நிமிடம் நின்று துடித்தது.
எதுவும் பேசாமல், பாவமாக அவன் முகத்தையே பார்க்க, அதில் சற்று ஆசுவாசம் அடைந்தவன் அவள் முகத்தை குறும்பாக பார்த்து, "ஆமா ஏஞ்சல், நான் வரும் போது நீ முருகன்கிட்ட ஒன்னு கேட்டு சண்ட போட்டுட்டு இருந்தியே, அதுக்கு பதில் நா சொல்லவா?" அர்ஜூன் அவள் கன்னம் பற்றி கேட்ட குறும்பில் அழுகை நின்று, காலையில் அவன் செய்த லீலைகள் நியாபகம் வந்து, உடல் கூசி வெட்கம் கொண்டவள்,
"வேண்டாம்.." என்பது போல இடவலமாக மெல்ல தலையாட்டினாள்.
அவள் செய்கையில் தானும் சிரித்தவன், அவள் நெற்றியோடு நெற்றி முட்டி, அவள் கண் பார்த்து "ஏன் ஏஞ்சல்?" அவள் வாயில் இருந்து அதற்கான பதிலை எதிர்பார்த்து ஆவலாக கேட்டான்.
அர்ஜுன் அப்படி கேட்டதும் அவள் முகம் சிவந்து போக, அதை கண்டவன் அவள் முகத்தை உயர்த்தி அவன் முகம் காண செய்து, "ம்ம் பதில் சொல்லு ஏஞ்சல்.." என்றான் வெட்கம் கொண்ட அவள் முகத்தை ரசித்தபடி.
"ஏன்னா, என் குழப்பத்துக்கான பதில், நீங்கதே அத்தான். எனக்கு இதுவரை இருந்த குழப்பம் மனக்கவலை எல்லாம் தீர்ந்து போச்சி" என்றவளின் பேச்சில் நிம்மதியுற்றவனாக,
"அப்படியா ஏஞ்சல்?" என கேட்டுக்கொண்டே இரவின் குளிரை தாங்காது துடித்துக் கொண்டு இருந்த, அவளின் தேன் இதழ்களை நோக்கி குனிய, அவன் அடுத்து என்ன செய்ய போகிறான் என்று புரிந்து கொண்ட மகி, சட்டென அவளிடமிருந்து அவனை தள்ளி விட்டாள்.
"இங்க பாருங்க அத்தான், நா உங்களுக்கு என் விருப்பத்த சொல்லிட்டேன்னு, அதையே பிடிச்சிக்கிட்டு என்கிட்ட இப்படில்லா அத்து மீறி நடந்துக்காதீய.." கோவமாக விரல் நீட்டி எச்சரித்த மகி,அங்கு நிற்காமல் தன் பாவாடையை தூக்கி பிடித்துக் கொண்டு கொலுசொலி அதிர ஓடி இருந்தாள்.
மகி அப்படி பேசியது அர்ஜூன்கு வெறியாகி கோவத்தை கிளப்பி இருக்க, அவள் சென்ற திசையை பார்த்தபடி, கைகளை முறுக்கி அங்கிருந்த சிமண்ட் திட்டில் ஓங்கி குத்தியவன் "போடி போ எல்லாம் திமிரு. எப்பவும் இந்த அர்ஜூனா உன்னை தேடி வரமாட்டேன்னு உனக்கு நல்லாவே தெரிஞ்சும், இப்படி பேசிட்டு போறேல்ல. திரும்பவும் நீயா என்னை தேடி வருவடி. வர வைப்பேன் ஏஞ்சல்.." என்றவனின் குரல் வானம் அதிர செய்ய, ரத்தம் சொட்டும் கையோடு கோவமாக அவனறைக்கு சென்றான்.
மீனாட்சி அறையில், மகியை தூக்கி வந்து பெட்டில் கிடத்திய அர்ஜூன், அவளின் பளிங்கு முகத்தை ரசனையாக பார்த்துக் கொண்டே கழுத்து வரை போர்த்தி விட்டவன், மகி என்னதென்று யோசிக்கும் முன்னவே, அர்ஜூன் அவள் போர்வைக்குள் உள் புகுந்தும் விட்டான்.
அவளை பார்த்துக்கொண்டே மகி மார்பு வரை கட்டி இருந்த ஈரப் பாவாடையை அவள் எதிர்பாரா நேரம் கீழிருந்து இடுப்புக்கு மேல் அர்ஜூன் தூக்கி இருக்க, முற்றிலுமாக அவன் செயலில் அதிர்ந்து போன மகி, அப்படியே அதிர்ச்சியில் கற் சிலையாகி போனாள்.
அவளின் இந்த அதிர்ச்சி முகத்தை கண்டு உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டவன், அவள் இப்போது போர்வைக்குள் என்ன நிலையில் இருப்பாள் என அவன் மனக்கண்ணில் காட்சியளிக்க, அதில் அவன் உடல் மொத்தமும் பாவையின் அருகாமையில் சூடேரி, கண்களை மூடி கிளர்ந்து எழும் தன் உணர்வுகளை கட்டுக்குள் கொண்டு வர படாத பாடு பட்டான்.
மீண்டும் கண்களை திறந்து பார்க்க, இன்னுமும் மகி அதிர்ச்சியில் இருந்து வெளிவராது இருக்க, இந்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக் கொண்டவன், மீனாட்சி எப்போதும் மூட்டு வலிக்காக உபயோகப்படுத்தும் தைலத்தில் இருந்து கையில் சிக்கிய ஒரு வலி நிவாரணியை எடுத்த அர்ஜுன், பெண்ணவளின் இடையை தாண்டி கையை கொண்டு சென்று அவளின் நடு முதுகுக்கு சற்று கீழ் தைலம் வைத்து மென்மையிலும் மென்மையாக தேய்த்து விட, மூச்சு வாங்கியது அவன் செயலில் மகிக்கு.
முதல் முதலில் ஒரு ஆண்மகன் முன்னால் அதுவும் அவள் மனதுக்கு பிடித்த ஆண் முன்னால், இப்படி ஒரு நிலைமையில் இருப்பதை எண்ணி வெட்கம் கூச்சம் கொண்டாலும், ஆடவனின் சூடான விரல் தீண்டலில் அவளின் பனிக்கட்டி தேகம் தாங்காது நடுங்கிப் போனது.
அவளின் உடல் நடுக்கத்தை உணர்ந்தவன், அவளுடன் இருக்கும் இந்த அருகாமையில் அதற்குமேலும் அவன் உணர்வுகளும் கட்டுக்குள் இல்லாமல் பேயாட்டம் போட, அதில் அவன் உடல் முழுதும் வியர்வையில் நனைய “ஐயோ! ஏஞ்சல் என்னடி செஞ்ச என்னால முடியல.. " பெருமூச்சை ஒன்றை வெளியேற்றி இதற்கு மேல் முடியாது டா சாமி என நினைத்தவன், நன்றாக பரபரவென அவள் முதுகில் தைலத்தை தேய்த்து விட்டு வேகமாக எழுந்து அங்கிருந்து அவன் அறைக்கு சென்று இருந்தான், மகியின் முகத்தை கூட காணாமல்.
அர்ஜூன் அங்கிருந்து சென்றும் கூட, அவன் கொடுத்த அதிர்ச்சி வைத்தியத்தில் இருந்து வெளி வராது அவள் இருக்க,
“ஏய் மகி..” என்ற காட்டு கத்தலில், பேய் அறைந்ததை போல திருதிருவென முழித்துக் கொண்டு அருகில் இருந்த மீனாட்சியை பாவமாக பார்த்தாள்.
“என்ன மகி, நான் வந்து பத்து நிமிஷமா உன்னைய கூப்பிட்டு இருக்கேன். நீ என்னடான்னா குளிச்சிட்டு இப்படி அரையும் குறையுமா வந்து கண்ண தொறந்துட்டே தூக்கிட்டு இருக்க..?” மீனாட்சி கேட்தில் திணறி அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் திருத்திருவென முழித்த மகி,
எல்லாம் இந்த அத்தானால வந்துது. அர்ஜூனை நன்றாக மனதில் வறுத்துக் கொண்டே, பாத்ரூமில் வழுக்கி விழுததாகவும், அதனால் இடுப்பு வலி தாங்க முடியாமல் அப்படியே வந்து படுத்து விட்டதாகவும் பாதி உண்மையும் மீதி பொய்யும் கலந்து சொல்ல, அதில் பதறிய மீனாட்சி, மகி ஆடைகளை அணிந்து கொண்ட பிறகு, அவர் கையால் மீண்டும் ஒரு முறை அவளுக்கு தைலம் தேய்த்துவிட்டு, சுடு நீரில் துணியை நனைத்து ஒத்தடம் கொடுத்து, உறங்க வைத்து விட்டு சென்றார்.
நடு ஜாமத்தில் அவன் செய்த அனைத்தையும் நினைத்து தனியாக சிரித்து வெட்கம் கொண்டவளுக்கு, மனதில் உள்ள குழப்பமும் தீர்ந்தபாடு இல்லாமல் முருகனிடம் வாக்கு வாதம் செய்தது எல்லாம். அதன் பிறகு தான் இத்தனையும் நடந்தது.
அர்ஜூன் மொட்டை மாடிக்கு வரும் முன் “முருகா என் அத்தான எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. ஆனா உனக்குதே தெரியுமே என்னோட நிலைமை இப்ப எப்படி இருக்குன்னு. எனக்கு பயமா இருக்கு முருகா, எங்க பாதிலயே என் அத்தான விட்டு பிரிஞ்சிடுவேனோன்னு. அதனால நீயே எனக்கு பதில் சொல்லு. நான் என் அத்தா கூட கடைசி வர நிம்மதியா சந்தோசமா வாழ முடியுமா..?" என்று தான் முருகனிடம் கேட்டு சண்டை இட்டுக் கொண்டு இருந்தாள்.
இதுக்கான பதிலை அர்ஜூன், மகிக்கு எப்போதோ கொடுத்து இருந்தான். அது என்ன பதில்னு பொறுமையா தான் தெரியும்.
தொடரும்.